Η «Φοινικιά» είναι μια βιντεοεγκατάσταση που αναφέρεται στο ποίημα του Κωστή Παλαμά που γράφτηκε το 1900. Πρόκειται για ένα από τα πιο ολοκληρωμένα και ώριμα έργα της δουλειάς του. Στο ποίημα αυτό ο ποιητής χρησιμοποιεί τις μορφές της φύσης για να μιλήσει για το αυτοπορτρέτο του. Τα λουλούδια – οι ομιλητές του ποιήματος- προσπαθούν να ζήσουν κάτω από τη σκιά της φοινικιάς που αποκτά μια θεϊκή αλλά και δαιμονική σημασία γι’ αυτά. Η φοινικιά είναι ένας όρος ζωής αλλά και η αιτία θανάτου. Είναι μια υπέροχη μορφή που προεκτείνεται στον ουρανό ενώ την ίδια στιγμή αποτελεί μια απειλητική οντότητα που συνεργάζεται με το κακό.

Η εικονοποιία της φοινικιάς αποδίδει σταθερά μια ιδεολογική, ηθική και αισθητική συμμετρία, το πάνω και το κάτω, το ουράνιο και το χθόνιο, το φωτεινό και το σκοτεινό, το ωραίο και το φρικτό. Το βίντεο περιγράφει μια διαδρομή από το ιδεατό, τη σκιά της φοινικιάς, στο πραγματικό που είναι το ίδιο το δέντρο.

Στη βιντεοεγκατάσταση ένας λόφος από φύλλα που απλώνονται στη Γη, αναφέρεται στη φύση και στον κύκλο ζωής, ενώ η προβολή που γίνεται μέσα από αυτόν είναι η φωνή της φύσης-ποιητή που διηγείται την ιστορία της. Τα στοιχεία της φύσης χρησιμοποιούνται συμβολικά για να περιγράψουν τις αντιθέσεις της ψυχής του ποιητή. Μέσα από το συνδυασμό των θεμελιωδών αντιθέσεων σχηματίζεται μια συμμετρία υπαρξιακού φόβου, που προκαλείται από την επίγνωση της βιαιότητας της ζωής, η οποία ισοδυναμεί με την συνειδητοποίηση της ματαιότητάς της.