Βιογραφικό

H εικαστική ομάδα Penelope’s web δημιουργήθηκε τον Οκτώβριο του 2018 από τις εικαστικούς: Δήμητρα Χανιώτη, Μαργαρίτα Πέτροβα, Μπεσκίντα Κράγια, Evi & Clio.

Δράσεις

2019 «Το Πέπλο», Performance με Δ. Παπουτσή, Platforms Project, AΣΚΤ Αθήνας    φωτογραφίες, βίντεο

2019 Performance “it’s my turn to turn” 18/7/2019 στο πλαίσιο της έκθεσης «Υφαίνοντας το Μέλλον», Γκαλερι Artshot, σε επιμέλεια Έφης Μιχάλαρου (Performance Beskida Kraja)    φωτογραφίες

2019 «Κωδικός Προικοσύμφωνο», Festival Αnimart, Ύδρα    φωτογραφίες

2019 «Κωδικός Προικοσύμφωνο», Performance με Δ. Παπουτσή, Παλαιά Βουλή, Αθήνα    φωτογραφίες, βίντεο

2020 «Το πέπλο», Onufri Remade, Εθνική Πινακοθήκη Κόσσοβου    φωτογραφίες, κείμενο

2020 Self-portraits, Platforms Project, AΣΚΤ Αθήνας    φωτογραφίες

Statement

Το έργο, εγκατάσταση που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Platforms Project 2019 με τίτλο «πέπλο», πρόκειται για ένα εικαστικό πέπλο που παραπέμπει τόσο το σχήμα του όσο και το μνημειακό του μέγεθος, σε νυφικό πέπλο.

Το πέπλο ως δισυπόστατο σύμβολο μέσα από την ιστορικότητα της σημειολογίας του, από τη στιγμή του γάμου της γυναίκας, ενσωμάτωνε τη ζωή και το θάνατο μαζί, αφού το ίδιο εκείνο νυφικό πέπλο θα γίνονταν αργότερα, σάβανο. Από την αρχαιότητα συμβόλιζε την αγνότητα, τα νιάτα, τη σύνεση και τη μετριοφροσύνη. Μεταγενέστερα, την υποταγή και την προστασία από το κακό μάτι ή τα κακά πνεύματα. Συνήθιζαν να το φορούν οι νύφες για να διώχνουν το κακό μάτι και τη γρουσουζιά όσων τις έβλεπαν και τις ζήλευαν αλλά αποτελούσε και ένα είδους κάλυπτρου.

Το εικαστικό πέπλο των penelope’s webs φορτωμένο με όλη αυτή την παρακαταθήκη μιλάει για την κοινωνική συνθήκη, τα όρια του τι είναι αποδεκτό, τα στερεότυπα, τον εμποτισμό του κοριτσίστικου ονείρου και ουσιαστικά την πολιτισμική διάσταση της ελευθερίας.

Τα ετερόκλιτα αντικείμενα που συνθέτουν το έργο σχετίζονται άμεσα με την γυναικεία υπόσταση και το θηλυκό στοιχείο. Κοριτσίστικες κούκλες και παιχνίδια, πεταλούδες, κοσμήματα, κουφέτα, νήματα, καρδιές, μιλούν για ιστορίες της παιδικής ηλικίας, του γάμου και της μητρότητας.

Οι φράσεις κλισέ αιώνιων όρκων πίστης και αφοσίωσης όπως: “marry me”, “I do”, “forever” και “always” γραμμένες από κομμάτια συνθετικής γούνας και καρφίτσες τοποθετούνται πάνω στο πέπλο με χιούμορ και ειρωνεία παίζοντας με την αίσθηση του απαλού και του αιχμηρού.

Οι δαντέλες που αποτελούν σημαντικό στοιχείο του έργου, ως ένα καθαρά γυναικείο υλικό και σύμβολο, ταυτιζόμενο με την διαδικασία της πλέξης και την παράδοση, έρχονται σε αντίθεση με τα πιο σκληρά βιομηχανικά υλικά όπως την διαφάνεια του πλαστικού και του νάιλον που προβάλει ταυτόχρονα την ελαφρότητα αλλά και την σκληρότητα της ύλης.

Το δρεπάνι με το ψαλίδι συνυπάρχουν ως το αρσενικό και το θηλυκό στοιχείο της χειρωνακτικής εργασίας που άλλοτε συνδιαλέγονται και άλλοτε αντιμάχονται.

Σε αντίθεση με το έργο “la mariée” της Niki de Saint Phalle που μιλάει για την γυναικεία κοινωνική συνθήκη παρομοιάζοντας την νύφη ως ένα υπερφυσικό άκαμπτο σκιάχτρο τρόμου, φορτωμένο με το βάρος των πλαστικών αντικειμένων-συμβόλων που τρώνε την σάρκα της, το πέπλο των Penelope’s Web ενσωματώνει τα ετερογενή στοιχεία κάτω από την κεντημένη επιφάνεια και τα αποκαλύπτει στον θεατή βήμα βήμα μέσα από την παρατήρηση, λειτουργώντας υποδόρια με χιούμορ, τρυφερότητα και σαρκασμό.

Μαργαρίτα Πέτροβα
Εικαστικός