Το Πάριον Χρονικό αποτελεί την αρχαιότερη ελληνική επιγραφή και αναφέρεται σε σημαντικά υπαρκτά και μυθικά γεγονότα από τα μέσα της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. έως και τον 3ο αιώνα π.Χ.. Τα έργα της Δήμητρας Χανιώτη αποτελούν μια νοητή συνέχεια της κατακερματισμένης και μεγάλης ιστορικής σημασίας επιγραφής. Χρησιμοποιεί αποσπάσματα από την επιγραφή, συνδυάζοντάς την δημιουργικά με γνωστά γλυπτά από παριανό μάρμαρο, όπως η Νίκη της Σαμοθράκης, η αρχαϊκή Γοργώ που εκτίθεται στο Αρχαιολογικό μουσείο της Πάρου, αλλά και σύγχρονα έργα, όπως η Νίκη του παριανού γλύπτη Ν. Περαντινού, πραγματοποιεί μ’ αυτό τον τρόπο ένα ιδιότυπο, καλλιτεχνικό διάλογο, με άξονα το νησί και τους δημιουργούς του. Τα φυτά της παριανής γης, όπως ο κουφάρδικας με τους υψηλούς συμβολισμούς που τον συνοδεύουν από την αρχαία μυθολογία και οι χάρτες από τα αρχαία λατομία, αποτελούν της καλλιτεχνική γέφυρα μεταξύ του παρελθόντος και του παρόντος.
Παρίων χρονικό λοιπόν κατά παράφραση του Πάριου Χρονικού, γιατί η ιστορία, σημαντική ή μη, συνεχίζει να «χαράσσεται». Το νησί της Πάρου, σημαντικό παραθεριστικό κέντρο της Μεσογείου, μέτοχος και συμμέτοχος σε μια παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα, λειτουργεί ως πομπός και δέκτης των ραγδαίων πολιτικοκοινωνικών εξελίξεων. Τα ερεθίσματα, καταιγιστικά, αναμένουν τον ευαίσθητο δημιουργό να τα αποκρυπτογραφήσει. Σε ένα κόσμο με πολλά ερωτηματικά και αμφισημίες, η πολυδιάστατη δουλειά της Δήμητρας Χανιώτη, χρησιμοποιώντας μικτές τεχνικές και ετερόκλιτα υλικά, με ένα μοναδικό και σύγχρονο τρόπο, μιλάει για όλα, μιλάει σε όλους και συγκινεί τον καθένα ξεχωριστά.
Ζαχαρίας Ρούσσος